Tkanina na zagle krzyzowka
Ponadto tkanina jest wodoodporna i chroni przed wiatrem. Stąd też sukno wykorzystuje się głównie do produkcji płaszczy i zimowych mundurów dla wojska i policji.
Z sukna powstają również obicia stołów — najczęściej bilardowych i karcianych. Charakterystyczne zagle sukno na stole zna chyba każdy. Powszechnie znany — choć oczywiście nie tak jak dżins — jest sztruks. Był czas, że spodnie sztruksowe to był największy hit mody i każdy chciał mieć je w swojej szafie. Tkanina sztruksy nie są już tak popularne, choć wciąż mają swoich zwolenników.
Ze sztruksu, poza spodniami, szyje się również sukienki, katany czy kamizelki. Jednak zdecydowanie większą popularnością cieszy się sztruks tapicerski wykorzystywany do obijania mebli. Sztruks spotkać można także pod nazwą kord. Natomiast sam sztruks stanowi zbiorczą nazwę dla tkanin w prążki.
Najczęściej jednak sztruks jest tkaniną bawełnianą, dość grubą i wytrzymałą. Jest także miękki i przyjemny w dotyku, a do tego elastyczny. Łatwo utrzymać go w czystości, co stanowi niewątpliwy atut w przypadku tkaniny obiciowej. Lekka jak chmurka tkanina szyfonowa powstaje albo z włókien syntetycznych, albo z włókien naturalnych — na ogół bawełnianych, rzadziej jedwabnych.
Naturalny szyfon jest znacznie droższy, posiada też o niebo więcej zalet. Szyfon jest materiałem bardzo zwiewnym i przyjemnym oraz przezroczystym z widoczną siateczką. W zależności od tego, z czego powstał, szyfon może być bardziej sztywny lub bardziej miękki. Tkanina jest również trochę rozciągliwa i lekko szorstka.
Ze względu na przezroczystość tkaniny, z szyfonu szyje się wierzchnie warstwy ubrań lub też podszywa się je podszewką. Bardzo elegancką i ekskluzywną tkaniną zagle tafta. Tradycyjna tafta powstaje z jedwabiu, choć zdarzają się też przypadki produkcji tafty z włókien syntetycznych. Jedwabna tafta jest gęsta i sztywna, a przy poruszaniu szeleści i pięknie się mieni.
Jeśli ktoś jeszcze nie może sobie wyobrazić jak wygląda tafta, to wystarczy krzyzowka pełne przepychu dawnych lat sukienki balowe. Śmiało można założyć, że sukienka Kopciuszka była właśnie z tafty. Dziś taftę nadal wykorzystuje się do szycia sukienek wieczorowych i balowych. Tkanina może posłużyć także jako element dekoracyjny sali balowej czy też bardziej eleganckich, choć nie tak zobowiązujących jak suknie, ubrań.
Minusem tafty jest jej podatność na zagniecenia. Lekko ażurowa tkanina — znana powszechnie jako tkanina — powstaje krzyzowka z bawełny, rzadziej z dużo droższego jedwabiu. Struktura tiulu przypomina nieco plaster miodu. Dodatkowo jest to tkanina przejrzysta, dlatego nie szyje się ubrań z samego tiulu. Zastosowanie znajduje jednak w ślubnych welonach, woalkach czy firankach.
Tiul przydaje się także w teatrze, gdzie tworzy się z niego oryginalne dekoracje. Mimo dość kruchego wyglądu, tiul nie strzępi się i nie pruje. Tweedowe ubrania święciły swoje triumfy jakiś czas temu, ale dziś raczej niewiele osób dokładnie wie, czym jest tweed. A to bardzo ciekawa tkanina wełniana pochodząca ze Szkocji.
Powstaje z grubej przędzy zgrzebnej o skośnym splocie i ścisłej strukturze. Tweed jest również folowany i drapany, często też posiada wielobarwne wzory. Zdecydowanie najpopularniejszym wzorem tweedu jest jodełka, choć niektórzy mówią o nim wzór w kurze łapki. Jeszcze inni z kolei tweed utożsamiają ze wzorem pepitki, który szczególnie lubią kobiety.
Jak widać więc w tweedowym wzorze dostrzec można wiele. Tweed zazwyczaj trafia na marynarki męskie, płaszcze i damskie kostiumy. Utarło się przekonanie, że tweed to materiał dla dojrzałych ludzi, często też związanych ze środowiskiem akademickim. Wiele osób myśląc o tweedzie wyobraża sobie eleganckiego Brytyjczyka w dobrze skrojonej, choć nie tak eleganckiej, marynarce.
Na szczęście tweedowe ubrania nie są zarezerwowane dla nikogo i dziś każdy może sięgnąć po odzież z tweedu. Tweed jest materiałem miękkim i przyjemnym w dotyku, dość elastycznym, dzięki czemu z powodzeniem tworzy się z niego dobrze leżące na ciele ubrania. Tkanina jest odporna na zużycie, a do tego posiada właściwości higroskopijne.
Dobrze przewodzi i trzyma ciepło oraz zachowuje świetny krzyzowka przez długi czas. Wadą tweedu — obok dość wysokiej ceny — jest fakt, że jego wielkimi fanami są również mole. Dlatego też ubrania z tweedu trzeba odpowiednio zabezpieczać w szafie. Bez dwóch zdań do grona najpopularniejszych tkanin należy welur.
Mimo swojej popularności welur dość często mylony jest zagle innymi tkaninami, dlatego warto wyjaśnić, co to jest welur. Materiał ten należy do grupy tkanin pluszowych i posiada charakterystyczną okrywę włosową. Jest niesamowicie miękki i delikatny w dotyku, a na powierzchni tkaniny widoczny jest wyjątkowy meszek.
Wielu osobom przypomina on aksamitną skórkę brzoskwini. Welur najczęściej jest mylony z aksamitem i choć rzeczywiście materiały są do siebie podobne, to jednak welur jest cieńszy i bardziej elastyczny niż aksamit. Materiał welurowy jest także znacznie mniej połyskujący niż aksamit.
Jeszcze bardziej podobny do weluru jest welwet, z tą różnicą, że okrywa włosowa welwetu jest dłuższa. Można jednak przyjąć, że welur i welwet są do siebie bardzo mocno podobne i często określenia te używane są zamiennie. Nie powinno się mylić weluru z zamszem, co niestety zdarza się nagminnie. Welury wyróżniają tkanina eleganckim wyglądem i przyjemną w dotyku miękkością, a do tego są także bardzo mocne i wytrzymałe.
Dlatego zastosowanie weluru jest bardzo bogate. Z weluru szyje się eleganckie sukienki, torebki czy portfele. Tkanina welurowa z powodzeniem radzi sobie również jako tkanina krzyzowka na meble, poduszki czy nawet zasłony. Wspominana w tekście wielokrotnie wełna to tkanina naturalna powstająca z sierści owiec.
Samo słowo wełna oznacza ni mniej ni więcej jak właśnie sierść owiec. I tradycyjna tkanina wełniana powstaje z okrywy włosowej owiec, ale istnieją jeszcze inne rodzaje wełny. Mamy na przykład wełnę z lam alpakawełnę z królika angorawełnę z kozy moher czy też wełnę merino z gatunku owiec merynos.
Wełna jest szczególnie pożądana zimą ze względu na swoje liczne właściwości, takie jakie dobra termoizolacja i higroskopijność separowanie wilgoci od skóry. Ponadto tkanina wełniana nie gniecie się, trudno się brudzi i wolno nasiąka wodą. Z tego powodu wełna najczęściej trafia na ubrania zwłaszcza grube swetry, płaszcze, czapki, szalikiale także cieplutkie koce.
Co ciekawe, specjalne wełniane koce używane są również przez strażaków do gaszenia pożarów. Żeby jednak nie było tak kolorowo, wełna ma także swoje wady. Może się bowiem mechacić i kurczyć na skutek nieodpowiedniej pielęgnacji. Włókno wełniane stanowi też tkanina na mole, dlatego ubrania należy zabezpieczyć w szafie.
Zdarza się także, że wełna uczula osoby z wrażliwą skórą. Woal to delikatna i cienka tkanina o splocie włosowo-wątkowym i mleczno prześwitująca. Naturalny woal powstaje z bawełny, jednak dopuszcza się także produkcję woalu z włókien syntetycznych poliestrów i poliamidów. Spotkać można także mieszanki bawełny z poliestrem.
Ze względu na, że woal jest lekki i prześwitujący, wykorzystuje się go przede wszystkim do szycia firan i innych dekoracji oraz do szycia sukienek. Rodzajem wyprawionej skóry zwierzęcej jest zagle. Coraz częściej jednak odchodzi się od wytwarzaniu zamszu z prawdziwej skóry i spotkać można zamsz bawełniany, a także syntetyczny.
Zamsz jest bardzo przyjemny w dotyku, na powierzchni tkaniny wyraźnie wyczuwalny jest delikatny meszek. Materiał zamszowy jest także wytrzymały i odporny na użytkowanie.
Wędruje tuła się po świecie krzyżówka
Zastosowanie zamszu zatem jest szerokie i tkaninę można spotkać zarówno na ubraniach sportowych i butach, jak również na meblach tapicerowanych. Z żakardami spotkał się pewnie każdy z nas, choć niekoniecznie zdawał sobie sprawę, że właśnie ten materiał na kanapie u babci to żakard. Tkanina żakardowa królowała przede wszystkim kilkadziesiąt lat temu i wówczas spotkać ją można było niemal w każdym domu.
Obecnie jej popularność nie jest już tak wielka, ale wciąż ma grono wiernych fanów. Dłuższe informacje można zamieszczać w komentarzach na dole strony. Dodatkowe informacje. Adres e-mail:. Podaj swój adres tylko wtedy, jeśli chcesz otrzymać powiadomienie o odpowiedzi na komentarz. DNwszywane są niewielkie kawałki takiej folii w okolicach icków, czyli niewielkich wstążeczek, znajdujących się dość blisko masztu i pozwalających na kontrolę wybrania żagla względem kierunku wiatru.
Stanowią podstawowy zestaw żagli służący do manewrowania i poruszania się w warunkach wiatrowych przewidzianych przez konstruktora jednostki. W przypadku jednomasztowych jednostek żaglowych to fok i grotdwumasztowych - fok, grot, bezan.
Tkanina na żagle krzyżówka
Może do nich należeć również np. Jest to zestaw żagli przewidzianych na trudne warunki krzyzowka ° w skali Beauforta. Zazwyczaj są to żagle o kroju jak marszowe lecz o mniejszej powierzchni. To zestaw żagli przeznaczony do żeglugi w warunkach sztormowych powyżej 8° w skali Beauforta. Charakteryzują się małą powierzchnią oraz znacznie grubszą tkaniną użytą do ich szycia.
Dzięki temu zapewniają stateczność kursową jednostki minimalizując jednocześnie ryzyko wywrotki. Mogą być szyte w kroju jak żagle podstawowe lub zmodyfikowane specjalnie krzyzowka warunków sztormowych jak np. Nazywane również żaglami lekkiej pogody. Należy do nich zaliczyć spinakerżagle obokspinakerowe big-boy, tall-boygenuy, bryfokraffitopsel oraz sztaksle dodatkowe jak np.
Istnieje bardzo wiele typów żagli tkanina i każda szanująca się pracownia żaglomistrzowska nadaje im swoje, unikatowe nazwy. To żagla stawiane na sztagach. Zazwyczaj mają kształt trójkątny i dzielą się na przednie i międzymasztowe. Do przednich zalicza się fok, kliwer, latacz, genua oraz ich odmiany.
Międzymasztowe to apselgrotsztaksel oraz fisherman. To główne żagle napędowe. Mocowane są likiem przednim do masztu. Zalicza się do nich np. Konstrukcja - listwa z podziałką, po której przesuwa się prostopadła poprzeczka. Latacz - trójkątny żagiel na pierwszym od dziobu sztagu od góry. Latarniowiec - Statek o specjalnej konstrukcji i wyposażeniu, swego rodzaju pływająca latarnia morska, tkanina w istotnych nawigacyjnie miejscach.
Charakteryzujący się silnym źródłem światła, niezawodnym urządzeniem kotwicznym i czerwoną zwykle barwą. Zwykle wyposażony w radiostacje nadającą specjalne sygnały. Laszt - część pokładu lugra między krebami, gdzie stoją rybacy wybierający sieć. Liburna - 0 wiosłowy, szybki, zwrotny rzymski okręt wojenny z początku ery.
Lik - krawędź żagla. Żagiel trójkątny ma trzy liki: przedni, tylny i dolny. Likszpara - rowek na całej długości masztu, w który wchodzi przedni lik żagla. Liniowy okręt - zwykle duży lub średniej wielkości żaglowiec o dużej sile ognia. Lizel - mały, prostokątny żagiel rozpinany dodatkowo na zewnątrz zasadniczego olinowania rejowego w szczególnie sprzyjających warunkach pogodowych.
Łajba - w gwarze marynarskiej statek stary i powolny. Marconi Ożaglowanie - zobacz - ożaglowanie Bermudzkie. Zagle - umocowana do bomu lub masztu zastępuje likszparę. Mars - platforma zwykle w miejscu połączenia kolumny ze stengą. Marsreja - druga od dołu reja na maszcie np. Marszpikiel - stalowy stożek około 30 cm używany do wykonywania splotów na linach stalowych.
Masowiec - statek zagle do przewozu suchych ładunków masowych, jak ruda, węgiel, zboże itp. Maszt - główne drzewce pionowe omasztowania statków żaglowych. Mayday - sygnał radiofoniczny, oznaczający wezwanie pomocy na morzu. Mesa - wspólne pomieszczenie na statku do wypoczynku oraz jadalnia.
Miecz - cienka płyta metalowa lub drewniana wysuwana z dna jachtu w celu przeciwdziałania dryfowi wyjątek stanowią miecze "holenderskie" opuszczane po burtach statku. Mila morska - jednostka miary odległości na morzu. Jest to długość łuku południka ziemskiego odpowiadająca jednej minucie kątowej równa m.
Mostek - nadbudówka, gdzie znajdują się wszystkie niezbędne urządzenia i przyrządy do kierowania, punkt dowodzenia na statku.
Hasło do krzyżówki „tkanina na żagle” w leksykonie szaradzisty. W naszym internetowym leksykonie krzyżówkowym dla wyrażenia tkanina na żagle znajduje się tylko 1 odpowiedź do krzyżówek. Definicje te podzielone zostały na 1 grupę znaczeniową.
Nadbudówka - konstrukcja, niekiedy kilkupiętrowa, wznosząca się ponad pokład statku, zazwyczaj od burty do burty. Zwiększa ona użyteczną objętość statku, zmniejszając jednak stateczność i zdolność żeglugową. Nadwachta - część załogi, która ma objąć następną wachtę. Nagiel — kołek drewniany lub metalowy z kołnierzem pośrodku, który wkłada się do kołkownicy i na nim obkłada się liny.
Namiar - kierunek od obserwatora na widoczny przedmiot określony w stopniach do linii pn. Dwa przecinające się namiary wyznaczają pozycję statku. Nawa - żaglowe statki do ok. Nawigacja - nauka o bezpiecznym prowadzeniu żeglugi po morzu z punktu wyjścia do punktu docelowego i sposobach określania na mapie pozycji statku.
Niewód - sieć w kształcie worka ze skrzydłami zagarniającymi ryby. Obciągacz - linka z wielokrążkiem służąca do utrzymania bomu w położeniu zapewniającym najlepszą pracę żagla. Obło - zaokrąglenie kadłuba w miejscu, w którym dno przechodzi w burtę.
Dwustronna tkanina na obrusy - krzyżówka
Ochmistrz - członek załogi zajmujący się sprawami bytowymi załogi. Odbijacz - rodzaj poduszki uplecionej z liny, płótna lub gumy, ochraniającej burtę przed ocieraniem o wybrzeże lub sąsiadujący statek. Odlichtowanie - wyładowanie części ładunku statku, żeby mógł wejść na płytszą wodę.
Oktant - pierwszy dokładny przyrząd nawigacyjny służący do pomiaru wysokości kątowej nad horyzontem ciał niebieskich. Opętnik - otwór w pokładzie, przez który przechodzi kolumna masztu. Ożaglowanie - zespół wszystkich żagli podnoszonych na statku żaglowym. Wyróżnia się ożaglowanie:. Posiada niską sprawność podczas żeglugi ostro na wiatr.
Jedną z odmian ożaglowania gaflowego jest huari. Wystającą nieco poza maszt w stronę dziobu rejkę podnosi się za pomocą jednego fału. Żagle mogą, w stosunku do płaszczyzny symetrii, obracać się prawie do kąta prostego na obydwie burty. Ten typ ożaglowania jest stosowany na barkach i niektórych mniejszych statkach rybackich.
Paduny - liny biegnące od szczytu steng do burt za wantami. Panfiwa - średniowieczny statek wiosłowo - żaglowy o jednym maszcie. Pawęż - deska stanowiąca rufowe zakończenia kadłuba jachtu. Perta - lina pod reją, na której marynarze opierają nogi podczas pracy. Pięta - koniec drzewca, którym jest ono umocowane do innego drzewca kadłuba lub części szkieletu statku.
Pik - górny, najwyższy róg żagla gaflowego przymocowany do noku gafla. Pikfał - lina służąca do podnoszenia pikowego rogu gafla. Pilers - stalowa podpórka masztu między kilsonem a piętą. Pilot - pracownik kapitanatu portu znający wody portowe i przepisy, pomagający kapitanowi bezpiecznie wprowadzić statek do portu.
Pirat - rozbójnik morski wyjęty spod prawa. Przeważnie marynarze, którzy podnieśli otwarty bunt przeciwko kapitanom i dyscyplinie oraz nieludzkim karom, jakie obowiązywały zagle okrętach. Przyłączali się do nich członkowie załóg opanowanych okrętów, przeważnie z chęci szybkiego zdobycia majątku.
Piractwo wytworzyło organizację rządzącą się własnymi prawami i srogą dyscypliną oraz mającą swe symbole - trupią czaszkę ze skrzyżowanymi piszczelami. Pirs - prostopadły do nabrzeża, betonowy lub drewniany pomost wybiegający w głąb basenu portowego, wyposażony w urządzenia cumownicze i rozładunkowe.
Plaster - warstwa płótna lub drewna służąca do zatkania powstałego otworu w podwodnej części kadłuba. Pławy - pływające znaki nawigacyjne służące do oznaczania przeszkód, torów wodnych i miejsc, w których należy zmieniać kurs. Pochwa - wąska kieszeń, naszyta na żagiel, z przeznaczeniem na listwę. Podwięź - stalowe uchwyty na burcie jachtu do mocowania want.
Pokładnik - część szkieletu kadłuba, do którego przymocowany jest pokład statku. Zazwyczaj pokładnik biegnie poprzecznie od jednej do drugiej burty. Pokładówka - konstrukcja stanowiąca pokrycie otworów w pokładzie lub będąca lokalnym podwyższeniem przestrzeni podpokładowej. Niekiedy pokładówka bywa wyposażona tkanina iluminatory, urządzenia wentylacyjne, itp.
Pokrętka - krzyzowka lub stalowy drut, z których skręca się linę. Półkluza - odmiana kluzy. Będąca częściowo otwartą formą otworu. Umożliwia szybkie wkładanie i wyjmowanie liny. Półwiatr - wiatr wiejący prostopadle do burty statku. Pomeranka - łódź wiosłowo - żaglowa do połowów na Bałtyku.
Stalker 2: premiera gry możliwa jeszcze w tym roku? Trwają prace nad nowym Wiedźminem.